Serious Moonlight (Ay Işığı) - 2009

Bu film komedi filmi olarak belirtilse de, bu beklentiyle izlememek yerinde olur diye tahmin ediyorum. Zira ben izlerken o kadar eğlenmedim. Louise (Meg Ryan) genç yaşta severek evlendiği ve yıllarını geçirdiği eşinin kendisinden ayrılmak istediğini öğrenince biraz çılgınlık buhranı geçirir. Aslında asıl amacı kocasına zarar vermek değilse de, istemeden gelişen olaylar sonucunda onu sandalyeye bağlar ve zorla yanında tutmaya çalışır. Kocasının sevgilisinin de (Kirsten Bell) ondan haber alamayarak eve gelmesi ve evde savunmasız bir adamın olması dolayısıyla krizi fırsata çevirmek isteyen çapulcu bir hırsız çetenin evi yağmalamak istemesiyle işler karışır. Kanaatimce yaşanan olayların temelinde -yani Louise'nin kocasının kendisini terk etmek istemesinde veya başka bir kadına ilgi duymasında- başa çıkamadığı bir kadının yerine (Louise başarılı bir avukat) daha ilgi meraklısı ve tecrübesiz bir kadını yerleştirmeyi (erkek egosu) istemesi yatıyor. Bu durumu eleştirdiğim düşünülmesin, aksine oldukça geçerli buluyorum, hatta klişe bir hayat gerçeği. Ancak filmden asıl aldığım  mesaj bu değil. Film kısa ve net olarak şu mesajı veriyor: Kadınlardan korkulur! Gerçekten öyle, ben kendim bile hayret ediyorum bazen nasıl bu kadar entrikacı bir cins olduğumuza :) Kadın beyni çok farklı çalışıyor, inanılmaz farklı! Filmi izleyince ne demek istediğim daha iyi anlaşılacaktır (Erkekler izlemese de olur, korkutmaya gerek yok :) ).

Meg Ryan'ın oyunculuğuna diyecek yok doğrusu. Küçük çapta travma yaşayan seven kadın rolünü (tam aklını kaçırmıştır diyemesek de) çok iyi oynamış. Diğer oyuncuları da başarılı bulsam da, benim odağımda Meg Ryan vardı. Bir de filmin yönetmeninin Adrienne Shelly olması da ayrıca dikkat çeken bir nokta (evet, o bir kadın ve bir başkası bu filmi yönetemezdi).